نگهداری از تجهیزات تهویه مطبوع در ساختمان اداری و مسکونی


یکی از مهم‌ترین موارد حفظ کیفیت در گردش هوا و کلیت سیستم‌های تهویه مطبوع توجه به استانداردهای لازم در جهت نگهداری و حفظ شرایط مناسب برای این سیستم‌ها است. اولین هدف این استانداردها، ایجاد معیارهایی برای ارزیابی تمیز بودن سیستم‌های HVAC، جهت تمیزکاری و بازسازی سیستم‌ها تا حصول یک وضعیت بهداشتی و صحه گذاری بر روی حصول تمیزی مورد نظر است.

این مستند، زمان‌های بازرسی سیستم و اقلامی که بایستی به طور کامل حین عمل بازرسی جهت اطمینان از انجام کامل تمیز کاری و بازسازی توصیه شده بررسی گردند را بر می‌شمارد.

ارزیابی سیستم‌ها در این استانداردها به صورت دقیق توصیف شده است تا آلاینده‌های محتمل و راهکارهای بازدارندهی توصیه شده برای به کارگیری در پروژه‌های تمیز کاری و بازسازی HVAC در آن گنجانده شوند. علاوه بر این، روش‌ها و تجهیزات مناسب تمیز کاری نیز همراه با موارد دسترسی به سیستم، موارد ایمنی و بهداشتی برای کارگران، کارکنان و ساکنان ساختمان و همچنین رویه‌هایی برای پایش نحوه پیشرفت پروژه‌های خاص به تفصیل شرح داده شده‌اند.

مهندسان طراح مکانیک، پیمانکاران نگهداری و نصب، مدیران مجموعه‌ها، پیمانکاران تمیز کاری و بازسازی سیستم‌های HVAC و مشاورین کیفیت هوای داخل ساختمان بایستی خود را در صورت عدم وجود مستندات محلی، با مستندات NADCA هماهنی سازی کنند. این امر باعث ایجاد معیارها و همچنین راهنمایی روش‌های مهندسی در مورد پروژه‌های تمیز کاری و بازسازی می‌گردد.

با این دیدگاه مشتریانی که به دنبال خدمات بازسازی یا تمیز کاری و یا نگه‌داری از سیستم‌های HVAC هستند از پیشرفت‌های گام به گام و هدایت شده‌ی این صنعت سود خواهد برد.

در زمینه تعمیر و نگهداری سیستم های سرمایشی و گرمایشی با سه گروه مواجه هستیم که باید همواره مورد توجه و ارزیابی قرار گیرد:

  • منازل مسکونی شخصی و ساختمان‌های کوچک

سیستم های تهویه مطبوع مورد استفاده در این گروه شامل مینی چیلر، کولر گازی، کولر آبی، داکت اسپلیت و… می باشد. شاید برای شما هم پیش آمده باشد که برای راه اندازی و یا سرویس سالیانه کولر گازی، کولر آبی و… به تعمیرکار و یا سرویس کار مراجعه کرده یا خودتان اقدام به بررسی فیلترها و لوله‌ها کرده باشید.

در منازل مسکونی با توجه به میزان استفاده، نیاز چندانی به بررسی مداوم سیستم ها وجود ندارد و همان بازدید پیش فصل کافی است. در این گروه معمولا با از کار افتادن یا بد کار کردن سیستم به سرویس کار مراجعه می‌شود.

  • مجتمع‌های مسکونی، هتل‌های کوچک و متوسط

سیستم های سرمایشی و گرمایشی استفاده شده در این گروه با توجه به بزرگتر بودن ساختمان و در نتیجه بیشتر بودن بار حرارتی و برودتی از نوع سیستم مرکزی می باشد. این سیستم ها علاوه بر راه اندازی پیش فصل، نیاز به بازدید ماهیانه و پر کردن چک لیست های مربوطه دارند. این چک لیست ها که به فرم های PM (نگهداری پیشگیرانه) معروف هستند شامل بررسی تمامی فیلتر ها، شیر ها، سنسور ها و… هستند که به منظور تشخیص به موقع و جلوگیری از خرابی سیستم های سرمایشی و گرمایشی، پر می‌شوند.

بسیاری از مدیران به علت عدم آگاهی و یا کاهش هزینه ها مایل به همکاری با شرکت های مشاور نیستند. این عدم همکاری (با استناد به نظر چندین تن از این مدیران یا مالکان ) هزینه‌های گزافی را به این ساختمان‌ها متحمل کرده است. به عنوان مثال هتلی در اطراف حرم رضوی که تنها دو سال از راه اندازی آن می گذشت مجبور به تعمیر اساسی چیلر‌های آن مجموعه شد.

مالک هتل مذکور با تصور این که تمامی سیستم‌ها نو است و نیاز به بررسی ندارند، پیشنهاد مشاور برای بررسی ماهانه سیستم‌ها را رد نمود. در این هتل از کار افتادن سختی گیر باعث ایجاد رسوب و مسدود شدن لوله های اواپراتور شده بود. مالک هتل علاوه بر هزینه های تعمیر چیلر ضرر خالی بودن اتاق های این هتل در روز های پیک کاری(اواسط تابستان) را متحمل شد.

  • ساختمان‌های بزرگ، پاساژها و هتل های بزرگ، بیمارستان‌ها

و در نهایت ساختمان های بسیار بزرگ علاوه بر بازدید های اول فصل و ماهانه و هفتگی نیازمند حضور یک تیم تخصصی در محل موتورخانه می باشند. این تیم باید شامل افراد با تجربه بوده که در مواقع بحران توانایی حل مسائل و تصمیم گیری داشته باشند. این تیم به صورت مستمر تمامی سیستم ها را چک کرده و در صورت خرابی و بروز ایراد سریعا وارد عمل شده و آن خرابی و ایراد را برطرف می کنند.

ضرورت این مسئله با توجه به قیمت بسیار بالای این تجهیزات بر هیچ مدیری پوشیده نیست. اهمیت این موضوع در بیمارستان ها دو چندان می شود. وجود بیمارانی که باید در شرایط دمایی ، میکروبی و … خاصی قرارگیرند و یا به طور کلی بیماران، حساسیت این سیستم ها و تعمیر و نگهداری آن ها را بالا برده و حتی در مواردی باعث طراحی سیستم های پشتیبان شده است.

» نتیجه گیری

هنگام تلاش برای حفظ یا بهبود کیفیت هوای داخل ساختمان، بحث نگهداری از تجهیزات سیستم‌های HVAC نبایستی به تنهایی در نظر گرفته شوند. کاربری ساختمان، نشتی آب و غیره می‌تواند بر روی کیفیت هوای داخل اثر گذاشته و بدون در نظر گرفتن این شاخص‌ها، در صورتی که مشکل از منابعی غیر از HVAC ایجاد شده باشد، حتی با احتساب تمام موارد سیستم از قبیل تمیز کاری و نگهداری استاندارد و بازسازی آن، بهبود چندانی در کیفیت هوا حاصل نخواهد شد.

نگهداری مناسب سیستم HVAC، همراه با روش‌های اصلاحی در مورد منابع بروز مشکل، روش جامع‌تری برای بهتر کردن کیفیت هوای داخل ساختمان ارایه خواهد داد. مزیت دیگری که این کار در بر دارد، حفظ سیستم‌های HVAC در وضعیتی نزدیک به سیستم نو و همچنین کاهش هزینه‌هاست.

۴.۵/۵ - (۲ امتیاز)

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

11 − 5 =